ਚੂਹਿਆਂ ਦੀ ਟੋਲੀ ਲਕੀਰ ਵਾਹ ਕੇ ਕਬੱਡੀ ਖੇਡ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਚੂਹੇ ਦੀ ਪੂਛ ਬਹੁਤੀ ਲੰਮੀ। ਹਰ ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਫਟਾਫਟ ਫੜ ਲੈਂਦਾ, ਇਉਂ ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰਦਾ। ਉਸ ਦੇ ਸਾਥੀ ਅੱਕ ਗਏ, ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ, “ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਕਟਵਾ ਕੇ ਆ, ਫੇਰ ਖਿਲਾਵਾਂਗੇ। ਨਹੀਂ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਹ।” ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਗੱਲ ਬੜੀ ਬੁਰੀ ਲੱਗੀ। […]
ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਉਮਰ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਅਤੇ ਅਸੂਲ ਦੇ ਪੱਕੇ ਇਨਸਾਨ ਸਨ। ਉਹ ਬੜੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਪਸੰਦ, ਇਨਸਾਫ਼ਪਸੰਦ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਖੀ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਭਾਉਂਦੇ।ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਰਾਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਜੰਗ ਛਿੜ ਗਈ। ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਰਾਨੀ ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਗੋਡੇ ਟੇਕਣੇ ਪਏ। ਇਰਾਨੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸੈਨਾਪਤੀ ਨੂੰ ਕੈਦ
ਬਜ਼ੁਰਗ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਕੇ ਘਰ ਪਰਤ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖ਼ਮੀ, ਤੜਫਦੀ ਹੋਈ ਚਿੜੀ ਮਿਲੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਚੁੰਝ ਹੇਠ ਡੂੰਘਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਸੀ। ਬਜ਼ੁਰਗ ਨੇ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਪੋਲਾ ਜਿਹਾ ਫੜ ਘਰ ਲਿਆਂਦਾ। ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਚਿੜੀ ਦਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਾ। ਹਲਦੀ ਤੇ ਕੌੜੇ
ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਪਰਿਵਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕੈਦਖਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।ਰਾਜੇ ਨੇ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾ
ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਨਾਈਜੀਰੀਆ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਵਸੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਰਾਜ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ ਏਫਿਰਮ। ਉਹ ਬੜਾ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪਸੰਦ ਰਾਜਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਹਰ ਗੱਲ ’ਤੇ ਯੁੱਧ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨੋਖਾ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਜਾਦੂ ਵਾਲਾ ਢੋਲ
ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗ਼ਰੀਬ ਔਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਲੜਕਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਗਾਂ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਦੁੱਧ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਮਾਂ-ਪੁੱਤ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਤੋਂ ਉਧਾਰ ਲੈ ਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਔਰਤ ਦੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ, ‘ਕੱਲ੍ਹ ਸ਼ਾਮ ਤਕ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿਓ,
ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਹਲ਼ ਵਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਦਾ ਰਾਜਾ ਆਇਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਘੋੜਾ ਰੋਕ ਕੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ‘‘ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ! ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਲਈ ਹੈ?’’ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ,‘‘ਜੋ ਰੁੱਖਾ-ਮਿੱਸਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈ, ਉਹ ਹਾਜ਼ਰ ਹੈ।’’ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕੋਰੇ ਤੌੜੇ ਦਾ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪਿਆਇਆ
ਤਿੰਨ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਪੀਅਰਸਿੰਗ ਦੇ ਬਸੰਤ ਮੇਲੇ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਛਾਂਦਾਰ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਹੇਠ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲੇ।ਪਿੱਪਲ ਹੇਠਲੇ ਵੱਡੇ ਚੌਂਤਰੇ ’ਤੇ ਬੈਠੇ ਤਿੰਨੇ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਸਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਦੀ ਗਰਦਨ ਲੰਮੀ ਤੇ ਪਤਲੀ ਸੀ, ਦੂਜੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਸੀ ਅਤੇ ਤੀਜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਲੱਤ ਲੱਕੜ
ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਸਵਾਰ ਕਿਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਹਰਿਆ-ਭਰਿਆ ਬਾਗ਼ ਦੇਖਿਆ। ਉਸ ਥਾਂ ਕੁਝ ਚਿਰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਉਸ ਹਰੇ ਭਰੇ ਬਾਗ਼ ਵੱਲ ਮੋੜ ਲਿਆ। ਉਸ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਪੁੱਜ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ
ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸੂਰਜ ਤੇ ਪਾਣੀ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਪੱਕੇ ਮਿੱਤਰ ਸਨ। ਰੋਜ਼ ਸੂਰਜ ਹੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੂਰਜ ਨੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ”ਪਾਣੀ ਮਿੱਤਰ, ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ?” ਪਾਣੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ”ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਜੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਘਰ